Narzędzia użytkownika

Narzędzia witryny


gospodarka:roznicowanie_cen_za_zagospodarowanie_odpadow

RÓŻNICOWANIE CEN ZA ZAGOSPODAROWANIE ODPADÓW DLA GMIN

Decyzja nr RKT-8/2015 Prezesa UOKiK Delegatura w Katowicach z dnia 27 sierpnia 2015 r. sygn.. RKT-411 -06/14/AW Prezes UOKiK uznał na za praktykę ograniczającą konkurencję nadużywanie przez „Zakład Gospodarki Odpadami” S.A. z siedzibą w Bielsku-Białej pozycji dominującej na lokalnym rynku przetwarzania i składowania odpadów komunalnych obejmującym obszar gmin wchodzących w skład ustalonego w „Planie gospodarki odpadami dla województwa śląskiego 2014” Regionu IV poprzez bezpośrednie narzucanie nieuczciwych cen za przyjęcie do Regionalnej Instalacji Przetwarzania Odpadów Komunalnych w Bielsku-Białej i zagospodarowanie odpadów komunalnych pochodzących z terenu Gmin, które nie zawarły z Gminą Bielsko-Biała porozumienia międzygminnego, co stanowi naruszenie art. art. 9 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów. Do stwierdzenia zarzucanej praktyki ograniczającej konkurencję określonej w art. 9 ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów muszą być spełnione łącznie trzy przesłanki: 1) posiadanie przez przedsiębiorcę pozycji dominującej, 2) narzucenie cen z racji posiadanej siły rynkowej, 3) nieuczciwy charakter narzuconych cen.

Ad 1) Zakład ma głos decydujący wobec gmin Regionu IV województwa śląskiego. Jeśli stwierdzi, że przyjmie odpady z terenu danej gminy, to przedsiębiorca wywożący odpady komunalne nie może zawrzeć umowy z instalacją zastępczą, lecz jest zobowiązany korzystać z usług RIPOK w Bielsku-Białej. Jeśli odpady pochodzą z terenu gminy - strony Porozumienia międzygminnego Zakład przyjmuje je na swoje instalacje w niższej cenie. W toku postępowania ustalono, że niektóre gminy nie objęte projektem otrzymały od Zakładu informacje, że ich odpady zostaną przyjęte po podpisaniu porozumienia. Jeśli odpady pochodzą z terenu pozostałych gmin, a Zakład wyrazi wolę ich przyjęcia, to jeśli taka gmina nie podpisze porozumienia, to przedsiębiorcy odbierający odpady z jej terenu i tak będą zobowiązani dostarczać odpady do Zakładu i będzie ich obowiązywać wyższa stawka ceny. Zakładowi można więc przypisać posiadanie pozycji dominującej na regionalnym rynku przetwarzania i składowania odpadów komunalnych obejmującym Region IV województwa śląskiego.

Ad2) Druga przesłanka wynikająca z art. 9 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy - narzucanie cen - musi mieć charakter przymusowy, wymuszony przez podmiot dominujący posiadający siłę rynkową. Cena narzucana jest dzięki zajmowaniu przez danego przedsiębiorcę pozycji dominującej na rynku i wykorzystywaniu jej w związku z posiadaną siłą rynkową. Narzucanie warunku umowy (w tym również ceny) ma miejsce wówczas, gdy przedsiębiorca posiadający pozycję dominującą wykorzystując sytuację przymusową kontrahenta, wynikającą z braku rzeczywistych alternatyw na rynku, wymusza na nim określone zachowanie. Zakład niewątpliwie dysponuje potencjałem niezbędnym do narzucenia swoim kontrahentom cen za przetwarzanie i składowanie odpadów komunalnych w RIPOK w Bielsku-Białej. Wysokość tych cen ustalana była przez Zakład w drodze jego samodzielnej decyzji. Kolejne cenniki zostały zatwierdzone w formie uchwał Walnego Zgromadzenia Akcjonariuszy tej spółki. Przedmiotowe ceny nie podlegały jakimkolwiek konsultacjom lub uzgodnieniom z kontrahentami Zakładu. Uznać więc należy, że podmioty dostarczające odpady komunalne do ww. RIPOK nie miały żadnego wpływu na wysokość ustalonej przez Zakład ceny, dlatego też bezspornie cena za przetwarzanie i składowanie 1 Mg odpadów komunalnych ustalona przez Zakład została narzucona jej kontrahentom.

3) Analizując spełnienie kolejnej przesłanki - przesłanki nieuczciwego charakteru narzuconych cen - należy wskazać, że pojęcie nieuczciwych cen nie zostało zdefiniowane w ustawie o ochronie konkurencji i konsumentów. Ustawodawca w art. 9 ust. 2 pkt 1 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów jedynie przykładowo zdefiniował, że za cenę nieuczciwą można uznać cenę nadmiernie wygórowaną lub rażąco niską. Natomiast Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 maja 2004 r., sygn. akt. III SK 50/04 uznał, iż „nieuczciwa cena” może być odniesiona do przypadku, w którym przedsiębiorca, kalkulując cenę uwzględnia koszt, który nie został przez niego poniesiony w związku ze sprzedażą towaru lub świadczeniem usług na rzecz konkretnego kontrahenta, przy czym nie ma znaczenia, czy w taki sposób skalkulowana cena jest „nadmiernie wygórowana”. Zdaniem Sądu Najwyższego pojęcie ceny nieuczciwej obejmuje nie tylko cenę nadmiernie wygórowaną, ale również cenę bezzasadną, nie posiadającą ekwiwalentu w postaci świadczonych usług.

gospodarka/roznicowanie_cen_za_zagospodarowanie_odpadow.txt · ostatnio zmienione: 2018/04/18 14:14 przez Grzegorz Kleina