Jeżeli w okresie , na który udziela się zezwolenia na zajęcie pasa drogowego wydawana jest decyzja obejmujaca cały okres t.j. zarówno przed i po zmianie (sąd dopuszcza wydanie decyzji po faktycznym zajęciu pasa drogowego ale w okresie od dnia złożenia wniosku) niedopuszczalne jest stosowanie za cały okres stawek obowiazujacych w dniu wydania decyzji. Jak podkreślił sąd: Takie rozstrzygnięcie jest niedopuszczalne, ponieważ godzi w podstawowe zasady państwa prawnego, naruszając elementarną zasadę lex retro non agit, czyli nie działania prawa wstecz. W wyroku z dnia 10 grudnia 2007r. w sprawie P 43/07 (SIP Lex nr 321915) Trybunał Konstytucyjny wskazał, że „zasada lex retro non agit, wywodzona z art. 2 Konstytucji, stanowi istotny składnik zasady zaufania obywateli do państwa. Zasada niedziałania prawa wstecz polega na tym, aby nie stanowić prawa, które nakazywałoby stosowanie nowo ustanowionych norm do sytuacji zaistniałych przed wejściem ich w życie. Odstępstwo od tej zasady dopuszczalne jest wtedy, gdy jest to konieczne w celu realizacji wartości konstytucyjnej, ocenionej jako ważniejsza od wartości chronionej zakazem retroakcji, a także jeżeli przemawia za tym konieczność realizacji innej zasady konstytucyjnej, a realizacja tej zasady nie jest możliwa bez wstecznego działania prawa (zob. np. wyroki TK z 5 listopada 2002r., sygn. P 7/01, OTK ZU nr 6/A/2002, poz. 80 i powołane tam orzeczenia; z 7 lutego 2006r., sygn. SK 45/04, OTK ZU nr 2/A/2006, poz. 15 oraz z 5 września 2007r., sygn. P 21/06). Organy nie powinny zatem stosować wobec obywateli przepisów do sytuacji zaistniałych przed ich wejściem w życie.

Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 13 lipca 2017 r. sygn. II SA/Ol 398/17