Wiki Łeba

1357 Hinrich Fleminck (sołtys Lebemunde)

1373 Dietrich von Weiher

1389 Nikolaus von Weiher

1308 - Ziemie Gdańska i Lęborska (z Łebą) dostały się z pomocą miejscowego rodu Święców w ręce Zakonu Krzyżackiego.

1316 ziemia słupska zostaje włączona do księstwa wołogojskiego. Biskup kamieński odzyskał ją wówczas zbrojnie, usuwając siłą rezydujących w Słupsku dostojników gnieźnieńskich, sufragana Dominika i archidiakona Jana, oraz zajmując ich mienie.

1357 - 8 lipca Łeba otrzymała z rąk gdańskiego komtura Zakonu Wilhelma von Baldersheima i za przyzwoleniem Wielkiego Mistrza Winrycha von Kniprode, lubeckie prawo miejskie. Zasadźcą (sołtysem) miasta został Henryk Fleming.

Wielki Mistrz Winrych von Kniprode

1360 - Zakon ustanawia herb miasta

1361 - Przepędzeni z Gotlandii przez króla Danii piraci próbowali znaleźć schronienie u ujścia rzeki Łeby.

1373 - Od władzy odsunięty został Henryk Fleming. Od tego czasu Łeba stała się praktycznie miastem von Weiherów, najbogatszego rodu rycerskiego Ziemi Lęborskiej.

1377 - Pierwsza wzmianka o radzie miejskiej Łeby. Kancelaria miejska posługiwała się już własną pieczęcią. W jej otoku znajdował się napis +S CIVITATIS: DE LEBEMVNDE+, w polu pieczęci na wczesnogotyckiej tarczy ozdobionej trzema gałązkami laurowymi znajdował się wizerunek rybogryfa zwróconego w lewo. tj. pół orła z otwartym dziobem i rozwartymi łapami. tułów ptaka. ale bez skrzydeł przechodził w korpus jesiotra z wyraźnie zaznaczoną parą płetw i ogonem. U nasady górnej płetwy jesiotra osadzony był krzyż.

1385 Najpóźniej przed 1385 rokiem terytorium diecezji kamieńskiej zostało podzielone na pięć oficjalatów. Oficjałowie biskupi mieli za zadanie sprawowanie sądownictwa w sprawach duchownych i wykonywanie zadań skarbowych (concurrentem jurisdictionem cum omnibus prelatis et faciunt calculum de preceptis). Byli podporządkowani archidiakonom. Instancją nadrzędną wobec ich orzeczeń był papież. Główny oficjał rezydował w Szczecinie (official principalis). Dla obszaru między Odrą a Łebą jurysdykcję kościelną sprawował oficjał w Kołobrzegu (official Colbergensis generalis citra fluvium Oderam et Lebam). Dodatkowo biskup wyznaczył sędziego w Koszalinie (unus commissarius in Cusslin. Ten stan nie uległ zmianie do końca XV wieku.

1396 17 styczeń Potężny sztorm. Nastąpiło przerwanie wydm

1400 - Wzniesiono pierwszy kościół (niektóre źródła mówią o jego istnieniu już pod koniec XIII w.). W mieście istniały już: ratusz. nowy młyn wiatraczny oraz szpital św. Ducha. Ponadto były: trzy ławy rzeźnickie,48 ogrodów, a także łodzie rybackie. Podstawą utrzymania mieszkańców były uprawa roli i rybołówstwo. Miejscowi kupcy nie zdołali samodzielnie wejść na szlaki handlu morskiego i mimo iż byli w posiadaniu własnych niewielkich statków, kooperowali z kupcami z Gdańska lub też prowadzili handel na ich rachunek.

1409 23 sierpnia - trzęsienie ziemi na obszarze od Mazur do Lubeki. Trwało „trzy ojczenasz” jak czytamy w kronikach

1441 14-15 październik Potężny sztorm. Nastąpiło przerwanie wydm

1455 Kazimierz Jagiellończyk oddaje książętom zachodniopomorskim władzę nad ziemiami lęborską i bytowską „do wiernych rąk”. Miał to być depozyt w perspektywicznym planie zjednoczenia całego Pomorza z Polską

1457 - 6 luty - w Łebie pojmano Marcina Kogge , kupca i armatora - opozycjonistę Tajnej Rady Związku Pruskiego. Po torturach i krótkim procesie w Pucku został ścięty na Długim Targu w Gdańsku 17 lutego 1457

1466 II pokój toruński stawia książąt pomorskich w rzędzie sojuszników Polski,wiążąc ich z królami polskimi w sposób przypominający zależność lenną.